Симптоми на ешерихија што не треба да ги игнорирате: Еве како се лекува и кога никогаш не треба да користите лекови
Инфекцијата со ешерихија може да предизвика сериозни проблеми ако не се открие навреме. Дознајте кои симптоми се предупредувачки знак, како да се лекувате и кога лековите можат да направат повеќе штета отколку корист.
Накратко:
Инфекциите на уринарниот тракт најчесто се предизвикани од бактеријата Escherichia coli, а симптомите вклучуваат печење, болка, заматена урина и често мокрење.
Жените се изложени на поголем ризик поради нивната анатомска структура, хормоналните промени и генетската предиспозиција, а во текот на летото инфекциите се почести поради влажноста и дехидрацијата.
Превенцијата вклучува редовно внесување течности, соодветна хигиена и мокрење по сексуален однос, додека третманот секогаш треба да се спроведува по совет на лекар.
Збир на симптоми и знаци предизвикани од присуството на бактерии во уринарниот тракт се нарекува уринарна инфекција. Најчест предизвикувачки агенс (90%) е Escherichia coli , другите бактерии се многу поретки.
Инфекција со ешерихија коли
Резервоарот на инфекцијата е сопствената, цревна Escerichia coli, која е нормален жител на цревата, но ако го контаминира перинеалниот регион и навлезе во уринарниот тракт, предизвикува инфекција.
Овие инфекции се една од најчестите причини за препишување антибиотска терапија (најмалку 15% од сите препишани антибиотици се за третман на уринарни инфекции).
Карактеристични симптоми се:
болка и печење при мокрење,
тешкотии при мокрење,
промена на бојата и мирисот на урината,
понекогаш присуство на згрутчување на крвта или заматена урина.
Жените (особено сексуално активните) имаат 4 пати поголема веројатност да развијат инфекција. Причината за ова е разликата во анатомијата помеѓу мажите и жените (пократката уретра кај жените го олеснува пенетрацијата на бактериите од перинеалната регија). Покрај тоа, докажана е генетска предиспозиција за повторени инфекции (жените чии мајки имале уринарни инфекции, како и оние кои биле склони кон инфекции во детството имаат уринарни инфекции почесто), менопауза и недостаток на естроген, придружни хронични заболувања (дијабетес).
Во летните месеци, честотата на уринарни инфекции е уште поголема. Капењето во ладни базени, реки, езера и море во помалку идеални хигиенски услови придонесува за ова. Исто така, седењето во влажни костими за капење го зголемува ризикот од уринарна инфекција, особено кај чувствителните луѓе. Во лето, поголема количина течност се губи преку потење, што може да доведе до намалена диуреза (мокрење). Во овие околности, уринарниот тракт е слабо исплакнат, што значително го зголемува ризикот од бактерии кои влегуваат и остануваат во уринарниот тракт.
Превенцијата на инфекција вклучува следново:
внесување на доволна количина течност во текот на денот,
не одложувајте одење во тоалет, како и мокрење пред и по сексуален однос,
правилна употреба на тоалетна хартија по извршување на хигиенските потреби (од напред кон назад).
Што ако некое лице има бактерии во урината и нема симптоми?
Доколку рутинската анализа на урината (како дел од систематски преглед итн.) докаже присуство на бактерии и лицето нема симптоми (асимптоматска бактериурија), таквата бактериурија НЕ ТРЕБА ДА СЕ ЛЕКУВА освен ако не станува збор за:
бремени жени (терапија од 3 до 5 дена),
планирана уролошка интервенција,
промена на катетерот,
нерегулиран дијабетес.
По завршувањето на терапијата, потребно е да се направи контролна уринокултура, за која пациентот се согласува со својот лекар.
