Едно е првиот знак на деменција: Бидете внимателни – Може да изгледа сосема нормално
Првите и најподмолни симптоми на Алцхајмеровата болест често се суптилни, лесни за занемарување и погрешно протолкување како нормален дел од стареењето, како што е апстиненцијата.
Тие полека се вовлекуваат во секојдневниот живот, тивко трансформирајќи го начинот на кој функционира мозокот , пред да станат очигледни.
Губење на меморијата што го попречува секојдневниот живот
Ова не е вообичаена заборавеност, како заборавањето каде сте ги оставиле клучевите или името на личноста што штотуку сте ја запознале.
Станува збор за краткорочно губење на меморијата , кога лицето не може да се сети на неодамнешни настани, разговори или информации.
Може да ги поставува истите прашања одново и одново, да ги заборава закажаните состаноци или да не се сеќава дека штотуку јадела. Овој вид заборавеност е постојан и постојано се влошува.
Тешкотии во планирањето и решавањето проблеми
Првите сигнали може да се видат во едноставни задачи. На пример, некое лице може да има проблеми со следење на рецепт за колачиња што отсекогаш го знаело напамет, со плаќање сметки на време или со следење на упатства.
Наместо да сфатат дека имаат потешкотии, многу луѓе почнуваат да избегнуваат сложени задачи, што доведува до повлекување од активностите што некогаш ги сакале.
Јазични и комуникациски нарушувања
Лицето може да има проблеми со наоѓањето на вистинските зборови за време на разговор, што доведува до фрустрација или прекини во реченицата.
Тие може да се повторуваат во својот говор, да користат погрешни зборови или да имаат тешкотии да следат разговор, особено кога е со брзо темпо или во група.
Дезориентација во времето и просторот
Ова е еден од најподмолните симптоми. Лицето може да го заборави датумот, годишното време или текот на времето.
Покрај тоа, таа може да се изгуби на познати места, како на пример на пат кон дома од супермаркет или да не знае како стигнала до одредено место.
Промени во расположението и личноста
Алцхајмеровата болест може да предизвика промени во личноста, правејќи ја личноста збунета, сомничава, депресивна или вознемирена.
Тие може да се повлечат социјално или лесно да се вознемират во ситуации во кои не биле претходно. Овие промени честопати погрешно се припишуваат на депресија или нервоза, што дополнително го отежнува навременото дијагностицирање.
Препознавањето на овие симптоми во рана фаза е од витално значење. Иако нема лек, раната дијагноза може да помогне во ублажување на симптомите, планирање за иднината и обезбедување поддршка и за пациентот и за семејството.
Доколку забележите вакви промени кај себе или кај некој близок, посетата на лекар е првиот и најважен чекор.
