РЕН: подземното чудо на медицината!
За разлика од нашата кујна и медицина, каде што ренот сè уште го нема добиено заслуженото место, Русите долго време се потпираат на фантастичните својства на оваа билка, користејќи ја изобилно во разни јадења.
Кога станува збор за исхраната, се користи свеж корен од рен, најмногу како зачин за ладни јадења, салати и риба, но од месни производи. Има остар мирис и лут вкус, па доволно е да се користи во многу мала количина.
Неговата улога во исхраната се состои пред се во иритација на слузокожата на желудникот, што потоа ја зголемува мочната киселина и жолчката, а со тоа ја подобрува општата состојба на организмот.
ШТО КРИЕ СЕ ВО СЕБЕ
Коренот на рен има речиси пет пати повеќе витамин Ц од лимоните и портокалите. За таа работа, само шипинки и црни рибизли се посилни од неа. Содржи и јаглехидрати, протеини, масти, есенцијални масла, минерални соли и финтоциди, односно природни антибиотици.
Има и гликоза, калиум и сингирин – состојката одговорна за познатата пикантност на коренот на рен. Бидејќи содржи есенцијално масло, дури и мали количини од овој корен се доволни за да се поттикне апетитот и да се подобри функцијата на цревата.
Покрај коренот се користи и младиот лист, односно свежо растение со цветови, најчесто за подготовка на салати. Листовите од рен се многу богати со аскорбинска киселина (витамин Ц) и бета каротен, а водечки минерали се калиум, калциум, магнезиум, сулфур, железо и фосфор.
СПИСОК НА ЛЕКОВИ СВОЈСТВА
Ренот има изразено антимикробно дејство – му помага на телото да ги уништи бактериите. Сокот од рен разреден со вода е добар за плакнење на болки во грлото и непцата.
Покрај финтоцид (природен антибиотик), рен содржи и лизозим – протеин со бактерицидно дејство кој се користи и во официјалната медицина. Затоа многу Руси користат каша од корен од рен за лекување на гнојни рани и разни кожни чиреви предизвикани од постојани бактерии.
Ренданиот корен од рен, за жал, може да се чува не повеќе од една недела, по што ги губи своите корисни својства. Така, не е тешко да се заклучи дека купениот рен во тегли не може да се пофали со лековити својства. Но затоа е неодолив како зачин. П
окрај тоа што го стимулира дигестивниот систем, рен ги лекува воспалените уринарни патишта, а има и силни диуретични својства, помагајќи во исфрлањето на камењата од бубрезите.
Исто така, корисен е во случај на циститис, гихт и ревматизам. Русите го користеле за лекување на смрзнатини, воспалени нерви на лицето и телото, разни форми на невралгија и болести на зглобовите.
Сепак, тој е најпопуларен како домашен лек за кашлица и респираторни заболувања. Исто така, ренот ја намалува жедта и затоа поради намаленото консумирање течности се регулира нивото на шеќер во крвта, што е корисно за дијабетичарите.
