Никој не знае како настанува ОВАА болест
Дознајте кои се симптомите на артритис.
Ревматоидниот артритис е хронично воспалително ревматско заболување кое првенствено ги зафаќа зглобовите, но често и внатрешните органи, нервниот систем и кожата. Спаѓа во групата на т.н системски заболувања на сврзното ткиво.
Воспалението започнува во синовијалната мембрана – мембраната што ја обложува внатрешноста на зглобот и која обезбедува исхрана за зглобната ‘рскавица и создавање на заедничка течност.
Како резултат на тоа, се формира панус – мултиплицирано ткиво на воспалената синовијална мембрана, која има малигни својства.
Имено, панусот ја „еродира“ зглобната ‘рскавица, зглобните рабови на коските, но и сите други структури на зглобот. Тоа се манифестира со болка, вкочанетост, деформации и дисфункција на зафатените зглобови, пренесува „Стетоскоп“.
Колку често се јавува ревматоиден артритис?
Тоа е широко распространета болест, а ја има скоро кај секоја стота популација на земјината топка. Почесто се јавува кај жените, особено во периодот помеѓу четвртата и шестата деценија од животот.
Кои се причините за болеста?
Причината за болеста сè уште не е позната. Се претпоставува дека кај генетски предиспонирана единка, под влијание на фактори од околината, најверојатно некои бактерии или вируси, болеста се јавува.
Кога зборуваме за улогата на наследниот фактор, треба да ја истакнеме тенденцијата на болеста кај луѓето со специфични генетски карактеристики како што е кодот HLA DR 4 (конкретно место на генската карта). Научните откритија во оваа област се намножија, па логично се појави атрактивна идеја за можна генска терапија за оваа болест.
Исто така, утврдено е дека ако болеста е присутна кај едниот близнак, постои 30% веројатност да се манифестира и кај другиот за неколку години.
Покрај тоа, важна улога во развојот на болеста се припишува и на инфекцијата (бактерии или вируси). Кога ја спомнавме важноста на хормоналните фактори, односно почестото заболување на жените, исто така постои зголемен ризик за појава на оваа болест во првите три месеци по породувањето.
Како настанува воспаление на зглобовите?
Се претпоставува дека во зглобот, односно во синовијалната мембрана, се јавува реакција помеѓу туѓ агенс – антиген (дел од некоја бактерија или вирус) и најважната клетка на имунолошкиот систем на поединецот, Т-лимфоцитот.
Во соработка со други имунолошки активни клетки (макрофаги и фибробласти) се создаваат супстанции кои овозможуваат нивна понатамошна комуникација и истовремено започнување на воспалителниот процес.
Тие се нарекуваат цитокини, а најважни меѓу нив се TNF алфа и интерлеукин 1.
Тие и бројни други фактори поттикнуваат воспаление, проширување и создавање на нови крвни садови, отекување на ткивата, локална акумулација на клетки, што сите заедно, како краен резултат, создаваат т.н. гранулационо ткиво – панус и трајно оштетување на зглобовите.
Со подобро познавање на механизмите на оштетување на ткивото кај ревматоидниот артритис, испитувањата на т.н. биолошки лекови, кои би можеле да делуваат на најважните клетки и воспалителни процеси за терапевтски цели.
Која е карактеристиката на почетокот на болеста?
Типично, ревматоидниот артритис започнува подмолно, со бавен развој на симптомите и знаците кои можат да траат со недели или дури месеци.
Најчестите први симптоми кои ги доживуваат пациентите се утринска вкочанетост на еден или повеќе зглобови, проследена со болка при движење. Бројот на зафатени зглобови варира, но обично е поголем од пет.
Во почетокот, бројот на зафатени зглобови може да биде помал, но подоцна се множи.
Кои зглобови се најчесто зафатени?
Како по правило, малите зглобови на рацете и нозете. Малку помалку лактите, колената и глуждовите, а уште поретко рамениците и колковите.
Многу е важно зафаќањето на зглобовите да биде симетрично. Утринската вкочанетост, која трае подолго од 1 час, е можеби најзначајната карактеристика на болеста што го разликува ревматоидниот артритис од другите воспалителни ревматски заболувања.
Може да бидат присутни и општи симптоми на воспалителна болест: губење на апетит, физичко влошување и покачена телесна температура.
