Најмоќниот антибиотик на природата: Не постои болест која листот на ова растение не може да ја излечи
Едно од најздравите растенија кое многумина го сметаат за најдобар природен антибиотик и антисептик.
Станува збор за жалфија.
Латинското име на мудрец, „Salvia officinalis“ потекнува од зборот „salvare“, што значи спасување или лекување, а сите антички писатели кои најмногу се занимавале со медицински теми го споменуваат во своите дела. Уште пред 2000 години Римјаните многу го ценеле и го користеле на различни начини за лекување.
Целото растение е многу ароматично и има карактеристичен мирис. Од жалфија се користи само листот, а најлековит лист се добива кога жалфија ќе почне да цвета, а тоа е најчесто во мај.
Во минатото луѓето почесто ги користеле моќите на растенијата, па жалфијата била главна состојка за балсамирање смеси во гробниците на фараоните. Во античка Грција се користел за лекување на крварење, треска, камења во бубрезите и нередовна менструација. Порано се садеше во речиси секоја градина, а бидејќи се веруваше дека ги лекува речиси сите болести, доби статус на свето растение.
Патем, жалфија содржи есенцијални масла салвиол, пинен, цинеол, борнеол, камфор, потоа танини, горчливи материи, протеини, скроб, калциум оксалат, соли на фосфорна киселина, соли на калиум и калциум.
Пред неколку векови жалфија се користела против засипнатост, воспаление на грлото и фаринксот, а за болните од туберкулоза се подготвувал чај. Поради неговото благотворно дејство врз усната шуплина, екстрактот од жалфија често се додава во пастите за заби. Жалфијата е ефикасна и кај болестите на дишните органи бидејќи го поттикнува исфрлањето на слузта.
Жалфијата како чај е исклучително ефикасна за дијареа, болки и грчеви во стомакот. Исто така, може да влијае на лекувањето на ревматизам, гихт и нервни нарушувања поврзани со овие болести.
Во медицинските студии беше откриено дека ова растение го инхибира ензимот ацетилхолинестераза, кој негативно влијае на меморијата. Научниците веруваат дека жалфија има антиоксидантни, антиинфламаторни и хормонски својства кои можат да помогнат во лекувањето на деменција и Алцхајмерова болест.
Карло Велики наредил со закон дека во секој манастир мора да се одгледуваат околу сто различни видови лековити растенија, а жалфија била на прво место.
Затоа жалфијата се користи во народната медицина за зајакнување на нервите, но и за чистење на крвта и против реума и сите воспаленија.
Патем, жалфија може да се користи и во готвењето како зачин бидејќи го подобрува варењето, лачењето на жолчката и го намалува надуеноста. Поради своето антимикробно дејство се користи во антивирусни масти против херпес.
Некои лекари користат жалфија и за грчеви, болести на ‘рбетниот мозок, болести на жлездите и тремор. Скршените листови од жалфија можат да помогнат дури и при каснување од инсекти
