Надбубрежната жлезда може да го УНИШТИ целиот ОРГАНИЗАМ
Надбубрежната жлезда е една од најважните жлезди во телото, која произведува многу важни хормони за работата на целото тело.
Надбубрежната жлезда е една од најважните жлезди во телото, која произведува многу важни хормони за работата на целото тело, пишува Kodren.
Како што кажува и неговото име, се наоѓа над (или подобро, до) бубрезите, бидејќи неговото лачење влијае на нивната работа, како и на исфрлањето на вишокот хормони од телото.
Надбубрежната жлезда е одговорна за лачењето на неколку важни хормони, од кои најважни се:
Полови хормони
Кај мажите, тестостеронот нормално се лачи во тестисите, но во случаи кога тоа не се случува, надбубрежната жлезда доаѓа на помош со андростендион, DHEA и DHEA-S хормони кои можат да се претворат во тестостерон. Кај жените тие лачат женски полови хормони, естроген и прогестерон.
Кортизол
Надбубрежната жлезда влијае и на лачењето на кортизол, хормон одговорен за регулирање на циклусот сон-будење, што дополнително влијае на работата на целиот организам.
Алдостерон
Хормонот кој влијае на лачењето на минералите од телото се нарекува алдостерон и се лачи во кората на надбубрежната жлезда.
Адреналин, норадреналин и допамин Кога телото ќе ги препознае симптомите на стрес, веднаш испраќа сигнал до надбубрежната жлезда да почне да лачи три хормони кои ќе создадат одредени одговори на стресот. Прво, ќе го забави метаболизмот, ќе ја зголеми будноста, а потоа и одговорот на надворешните сигнали.
Во зависност од тоа колку долго ќе трае стресот, надбубрежната жлезда ќе го зголеми или намали лачењето на овие хормони.
Една од последиците на долготрајниот стрес е бавната работа или „заспаноста“ на надбубрежната жлезда („надбубрежниот замор“). Оваа ситуација подразбира дека не може да создаде супстанции кои се неопходни за нормално функционирање на организмот.
Во отсуство на адреналин, кортизол, допамин или полови хормони, телото не може да функционира нормално, па доаѓа до бавна работа или проблеми во нормалната работа на телото.
Најтешка форма на заболување на надбубрежната жлезда е тумор или аденом на надбубрежната жлезда. Симптомите на оваа болест зависат од тоа кој дел од жлездата е зафатен, односно кои хормони лачи оваа жлезда во поголема или помала количина отколку што е потребно.
Меѓутоа, една од најчестите болести на надбубрежната жлезда е забавената работа на жлездата предизвикана од намаленото лачење на адреналин. Може да се појави како одговор на долготрајниот стрес, кога телото ги исцрпува сите депоа на адреналин и престанува соодветно да реагира на стрес. Потоа доаѓа општа слабост, депресија, апатија, заматен вид и хроничен замор.
Доколку дојде до забавување на работата или тумор на надбубрежната жлезда, постои можност за природно лекување и регулирање на нејзината работа. Така, неговата работа може да се контролира и регулира со помош на исхрана или со утврдување на причините за овие проблеми, од кои прва е стресот.
Како изгледаат издувните гасови на надбубрежните жлезди?
УМОРЕН
Пред сè, проблемите со работата на овој спарен орган доведуваат до екстремен замор, кога дури и наутро, по долг одмор, е неверојатно тешко да се стане. Но, во доцните попладневни часови, луѓето со таква болест чувствуваат невидена активност и експлозија на енергија, што е поврзано со нарушување на циклусот на производство на хормонот кортизол.
Друга поплака на лицата со исцрпени надбубрежни жлезди е чувството на општ недостаток на енергија, кога во текот на денот на човекот му е тешко да се натера да се зафати со работа, а постојано пие кафе или пие енергетски пијалоци за некако да се развесели.
ВИСЕНА ТЕЖИНА И ДЕПРЕСИЈА
Главната задача на хормонот кортизол е да го одржува нивото на гликоза во телото во случај на брза потрошувачка на енергија. Меѓутоа, со исцрпување на надбубрежните жлезди, овој орган престанува да се справува со производството на кортизол, а личноста почнува да ги доживува сите непријатни симптоми на низок шеќер во крвта – станува немирен и раздразлив.
Затоа, долгорочно, „заморот“ на надбубрежната жлезда предизвикува појава на вишок килограми, губење на густината на коскеното ткиво и развој на анксиозност и депресија.
ОТОК, ПРОБЛЕМИ СО ДИШЕЊЕ, АЛЕРГИИ
Недостатокот на важен хормон за организмот, кој настанува поради исцрпување на надбубрежните жлезди, предизвикува желба за солена храна. Вишокот на натриум предизвикува задржување на водата во телото, што на крајот доведува до едем и абнормален срцев ритам. Понатаму, лице со дефицит на надбубрежниот хормон често пати од проблеми со дишењето и развива тешки алергиски реакции.
